پيرسينگ چیست و معایب و مضرات آن

مدتي است برخي دختران و زنان جوان ايراني روشهايي را براي آرايش ظاهر خود برگزيده اند که اغلب در آن سوي مرزها رواج دارد. گرچه نوع بشر عاشق تنوع است ، ولي گاهي وقتها هم اين تنوع ها بسيار زشت يا خطرناک هستند.


يکي از اين مدهاي خطرناک پيرسينگ است. «پرساژ» يا به زبان انگليسي همان پيرسينگ سوراخ کردن پوست و نصب اشياي تزييني در اين سوراخ است. نصب قطعات يا حلقه هاي تزييني از طريق سوراخ کردن بدن يکي از اقدامات شايع در غرب بويژه نزد جوانان است که با سوراخ کردن گوش و حلقه در آن آغاز و بتدريج دامنه وسيع يافته است که تا سوراخ کردن زبان و بيني ، ناف و... نيز رفته است.

بيشتر لوازم تزييني مورد استفاده در سوراخ کردن بدن شامل حلقه هاي کوچک ، گل ميخ و زنجيرهاي کوتاه است. جنس اين زيورآلات معمولا از طلا، تيتانيوم ، پلاتين ، نيوبيوم يا فولاد زنگ نزن (گريد 300) است.

گاهي نيز از آلياژهاي مختلف استفاده مي شود. نگين ها و سنگهاي قيمتي نيز از ديگر وسايل مورد استفاده است که البته در همه جا کاربرد ندارند. پلاستيک هاي سخت مانند آکرليک يا لوسيت هم در ساخت اين لوازم استفاده مي شوند.

بدن سوراخ سوراخ

سوراخ کردن گوش شايد پذيرفته ترين شيوه پيرسينگ باشد. اغلب مردم فکر مي کنند سوراخ کردن همه قسمتهاي گوش بي خطر است. اما در واقع تنها جايي که تقريبا منطقه امني محسوب مي شود، همان محل قديمي و سنتي يعني نرمه گوش است.

سوراخ کردن لاله گوش به علت غضروفي بودن اين منطقه مي تواند مشکل ساز باشد. عفونت ، تورم ، آبسه و حساسيت مهمترين مشکلاتي است که در اثر سوراخ کردن گوش به وجود مي آيد. ايجاد جوشگاه و از شکل افتادن گوش يکي از عوارض سوراخ کردن گوش در محل هاي غيرمتعارف مثل قسمتهاي بالايي گوش است. پارگي گوش به دنبال تصادف ، ورزشهاي پربرخورد يا حتي نزاع هاي خانوادگي ، يکي از شايع ترين عوارض سوراخ کردن گوش است.

لب يکي از محل هاي پرطرفدار براي سوراخ کردن است. در سوراخ کردن لب چون جزو بافتهاي بسيار پرخون بدن است ، احتمال خونريزي هاي سخت و التهاب و عفونت شديد وجود دارد.

جدي ترين خطر سوراخ کردن لب ، گذشته از خونريزي ، بلع تصادفي حلقه يا نگين بر اثر حادثه است که مي تواند حتي منجر به انسداد تنفسي و خفگي شود.

زبان هم از آسيب اين سوراخ ها در امان نيست. سوراخ کردن زبان مي تواند باعث ايجاد عفونت شود.

کساني که جراحي دهان و دندان روي آنها انجام مي شود، در معرض عفونت هاي تهديدکننده ناشي از باکتري هاي دهان هستند. اگر آنها مشکل قلبي داشته باشند، در معرض خطر عفونت شديد قلبي قرار دارند. به همين دليل هم پزشکان و دندانپزشکان آنها اغلب قبل از جرم گيري دندان و جراحي هاي ديگر دهان اين افراد، براي آنان آنتي بيوتيک تجويز مي کنند. علاوه بر اين موارد سوراخ کردن زبان براي آويختن آويزه باعث ايجاد اختلال در اداي صحيح کلمات و حس مزه مي شود.

گاهي در اثر سوراخ کردن زبان ، تورم هاي شديد ايجاد مي شود که باعث بسته شدن راههاي هوايي و اختلال در تنفس مي شود. همچنين ممکن است زيورآلات زبان کنده شوند و با وارد شدن به گلو و راههاي تنفسي ، باعث خفگي شوند. آويزهاي لب و زبان احتمال دارد باعث شکستن لبه دندان ها شوند.

بيني از اعضايي است که معمولا همه نوع بلايي بر سر آن مي آورند. معمولا بيني را در لبه هاي گوشتي سوراخ هاي خارجي سوراخ مي کنند. گاهي هم اين سوراخ را در غضروف مياني ايجاد مي کنند. سوراخ کردن اين غضروف ممکن است باعث خونريزي شود و اگر به آن توجه نشود، موجب بد شکل شدن بيني مي شود. تحقيقات اخير پزشکان امريکايي حاکي از آن است که سوراخ کردن بيني و زبان به منظور آويختن حلقه ، ميزان حس بويايي را در افراد کاهش مي دهد و اين بخش در مغز آنها از کار مي افتد. حلقه هايي که در بيني کار گذاشته مي شوند ممکن است تغيير مکان دهند يا حتي خارج شوند.

نگين در دندان

کاشت نگين در دندان يکي از انواع پيرسينگ است که بین ایرانیان هم شايع است. به اين ترتيب که بخش کوچکي از دندان را تراش مي دهد و نگين را با چسب مخصوص در آنجا مي چسباند. در روش صحيح ، نگين هاي تزييني با استفاده از مواد چسبنده اي که در پر کردن دندان نيز به کار مي رود، به روي سطح آن چسبانده مي شود.

ايجاد حفره روي سطح دندان و کاشتن نگين هاي تزييني داخل حفره ايجاد شده ، موجب صدمه به ساختمان دندان و از بين رفتن آن مي شود. چون نگين با فلز مربوطه فضايي را روي دندان اشغال مي کند، گير غذايي ايجاد مي شود و امکان تميز کردن آن قسمت زير نگين با مسواک وجود ندارد. در نتيجه ، آن قسمت دندان زرد مي شود.

چشم هم در امان نيست

بعد از انواع روشهاي مختلف پيرسينگ بتازگي روش جديدي روانه بازار شده که موجب حيرت همگان شده است. گويي دست اندرکاران اين حرفه پرسود در چالش با محدوديت هاي پيکر انسان در پي انجام ناشدني ها هستند.

در پيرسينگ چشم قطعه اي از جواهر يا کريستال روي کره چشم با روشي دقيق اما پرمخاطره نصب مي شود. نگين ها يک وسيله تزييني ، به اشکال قلب و ستاره و از جنس پلاتين است که در کشورهاي اروپايي مثل هلند ساخته مي شود. کاشت اين نوع نگين ها در زير خارجي ترين قسمت لايه چشم (ملتحمه) توسط جراح گذاشته مي شود.

عمل جراحي به مدت يک ربع به طول مي انجامد، به طور کلي قطر اين نگين ها 3.5 ميلي متر و بسيار نازک است که روي کره چشم قرار مي گيرد.

باز هم آرايشگران

آرايشگاه هاي زنانه امروزه براي خود تبديل به يک کلينيک زيبايي نيز شده اند. تا مدتي پيش آنان فقط اقدام به تاتو مي کردند، امروز پيرسينگ نيز اضافه شده است. اين محلها بدون نگراني از آلودگي ، عفونت ، خونريزي و... کارشان را انجام مي دهند. صد البته پاسخگوي عوارض بعدي هم نخواهند بود و هميشه مشتري را مقصر مي دانند.

تعداد زيادي از آرايشگاه هاي زنانه ترجيح مي دهند شماره مشتري را يادداشت کنند و سپس متخصص خود را روانه منزل او کنند. البته اين متخصص نه دکتر است و نه حتي آرايشگر. يک فرد عادي است که کار پيرسينگ انجام مي دهد. شما تلفن مي زنيد، اين افراد نشاني مي گيرند، مي آيند کارشان را انجام مي دهند و مي روند و به محض خروج از منزل ديگر هيچ گاه شما را نخواهند ديد تا پاسخگو باشند.

در ايران پزشکاني که اقدام به پيرسينگ مي کنند، آن را در زمره جراحي هاي سرپايي منظور مي کنند و در مطب انجام مي دهند که ظاهرا نظارتی هم روی اینکار نیست شايد چون رواج زيادي ندارد خيلي حساسيت روي آن وجود ندارد. شايد هم بهتر است به آنها کاري نداشته باشند هر چه باشد مطب از آرايشگاه تميزتر است و پزشک هم از آرايشگر مجرب تر!

هيچ يک از عملهاي جراحي بدون عارضه نيست و به دليل اين که چشم يک عضو حساس و ظريف است ، ورود هر گونه جسم خارجي در چشم مي تواند احتمال ايجاد عفونت و عوارضي نظير تاري ديد، نابينايي ، ريزش اشک از چشم و... را در آينده افزايش دهد.

اگر کسي از اين نگين خسته شود مي تواند با عمل جراحي که البته قدري ساده تر از عمل اول است نگين را از داخل چشم درآورد.

در ايران هم تعدادي از اين نوع نگينها وارد شده ، ولي از آنها استقبال زيادي نشده است. چشم پزشکان معتقدند افراد بايد از وسايل تزييني در چشم بپرهيزند تا دچار مشکلات نشوند، زيرا در اين صورت نه تنها چشم آنها آسيب مي بيند، بلکه بينايي خود را از دست مي دهند و هزينه هاي هنگفتي را بايد براي مشکلات به وجود آمده صرف کنند.

کاشت نگين در چشم که براي نخستين بار در هلند به کار رفته است بار ديگر به اين سوال دامن زده است؛ چرا برخي تا بدين حد مايلند حتي حساس ترين اعضاي بدن خود را به صورتي چنين پرمخاطره تزيين کنند؟!


عوارض متعدد

علاوه بر عوارض اختصاصي هر يک از اعضاي بدن ، عوارض عمومي در تمامي نقاط سوراخ شده وجود دارد که به برخي از آنان اشاره مي شود.

پس از پيرسينگ گاهي بدن دچار عوارض عمومي غيراختصاصي مي شود. خستگي ، احساس ضعف ، تب، سردرد، کاهش اشتها، تهوع و استفراغ ، جوشهاي پوستي ، دردهاي عضلاني و مفاصل ، وجود خون در ادرار و زردي از جمله اين علائم است.

حساسيت يکي از شايع ترين عوارض پيرسينگ است. براي کاهش حساسيت بايد از طلاي زرد يا سفيد 14 تا 18 عيار، تيتانيوم ، پلاتين يا از استيل مقاوم در مقابل زنگ زدگي استفاده کرد. با وجود اين باز هم احتمال واکنش بدن به فلز وجود دارد. در برخي موارد نيز سودجويان براي پايين آوردن هزينه و کسب سود بيشتر از فلزات ديگر يا همراه با ناخالصي استفاده مي کنند که در اين صورت عوارض شديدي بوجود مي آيد. در بسياري از مواقع طلا با نيکل ترکيب مي شود. اين آلياژ در کساني که به نيکل حساسيت دارند ايجاد عارضه مي کند. گاهي نيز براي کاهش قيمت اجسام توپر از نيکل ساخته مي شود و روکشي از طلا روي آن کشيده مي شود که با از بين رفتن اين روکش موجب ايجاد حساسيت مي شود.

عفونت پوست يکي ديگر از عوارض پيرسينگ است که با قرمزي ، تورم ، گرمي موضعي ، درد و بزرگي غدد لنفاوي مشخص مي شود. اين عفونت گاهي به صورت عفونت موضعي پوست است و گاهي نيز بصورت عفونت گسترده بدن حتي عفونت قلب و شوک عفوني ديده مي شود. در صورت رعايت نکردن استريليزاسيون ابتلا به عفونت بسيار محتمل است.

به علت احتمال ابتلا به عفونت قلبي سوراخ کردن بدن در کساني که ناراحتي مادرزادي قلبي دارند اصلا توصيه نمي شود.

ترميم زخم معمولا همراه با بر جا گذاشتن اثر است.

گاهي اين اثر به جاي مانده بزرگ يا بسيار بدمنظره مي شود، اگر زخم دچار عفونت شود، تشکيل اين جوشگاه بد منظره تر مي شود. گاهي نيز به علت عفونت يا واکنش بدن در محل سوراخ کلوييد تشکيل مي شود.
اگر شنيديد کسي در اثر پيرسينگ سرطان گرفته است ، زياد تعجب نکنيد زيرا چندان غيرمنتظره نيست.

تحريک مزمن و طولاني مدت پوست توسط آويزه هاي مورد استفاده مي تواند به سرطان پوست منجر شود.

انتقال هپاتيت B و C يکي ديگر از عوارض خطرناک پيرسينگ است. انتقال اين عفونت معمولا توسط لوازم غير استيل از فرد بيمار به سالم رخ مي دهد.

عفونت خطرناک ايدز يکي از عوارض پيرسينگ است که البته بندرت اتفاق مي افتد. انتقال اين عفونت همچون هپاتيت توسط لوازم غيراستريل از فرد بيمار به سالم رخ مي دهد